Posts in Volwassenen (page 4)

Bakker 3: Cok en Arno naderen Murdoch

Na twee avonden stond Murdoch MacLean bovenaan met een grote voorsprong op de rest. Murdoch had de eerst twee avonden slechts 1 remise afgestaan. De derde Bakker-avond had Murdoch het aanzienlijk lastiger. In de eerste ronde verloor hij direct, van onze clubkampioen, Léon Huijsdens. Murdoch had beter gestaan, kwam toen in een remise-eindspel terecht, maar Léon speelde dit slimmer en wist te winnen. Murdoch herstelde zich enigszins met 2 overwinningen op Davin Mostert en Arjen Hofman, maar moest in de laatste partij van de avond zijn meerdere erkennen in Arno Luinenburg.

Arno speelde een erg goede avond en wist al zijn vier partijen te winnen. Hierdoor is hij weer volop in de race om de Bakker-trofee. Hij gaat elke avond bovendien beter spelen: de eerste Bakker-avond verloor hij 2 partijen, de tweede 1 en de derde dus alles gewonnen. Naast Murdoch waren Dylan, Egbert en Giovanni zijn slachtoffers deze avond.

De derde kandidaat die nog volop in de race is om de Bakker-trofee, en bovendien dus de sterkst spelende 3-Torens speler in deze competitie, is Cok van Grevenbroek. Hij weet elke Bakker-avond weer te verrassen, maar zo langzamerhand kun je het geen verrassing meer noemen en moeten we wellicht gewoon erkennen dat Cok een zeer sterke rapid-schaker is. Deze avond speelde hij ook gewoon weer heel goed, met 2 overwinningen tegen Davin en Egbert en 2 remises tegen Léon en mij (ik had in mijn partij tegen Cok ook nergens kans op meer, ondanks dat ik in eerste instantie zijn terechte remise-aanbod afwees).

Nu hebben we de kanshebbers op de Bakker-trofee besproken, maar verder werd er natuurlijk ook lekker geschaakt op de andere borden. Hidde van ’t Verlaat verdient hierbij wel een bijzondere vermelding. Hij speelde erg goed en wist zowel Erik Smits als Martin van Vaalen (beide met zwart) te verslaan, erg netjes! Alleen in Menno moest hij zijn meerdere erkennen. Jammer dat we Hidde niet vaker op de club zien, hij laat tijdens de Bakker zien behoorlijk goed mee te kunnen komen met het niveau van de senioren.

Verder waren er uiteraard nog vele verrassende uitslagen te zien (Breugem verslaat Van der Burg, Hofman verslaat mij, Kunnen verslaat Breugem, Netten verslaat Van der Burg) – het was weer een geslaagde Bakker-avond, op naar de ontknoping op dinsdag 27 maart – dan zullen Murdoch, Arno en Cok (of gaan ze allen punten verspelen en kan Léon met een geweldige laatste avond ze toch nog inhalen?) uitmaken wie zich de Bakker-kampioen van 2017/2018 mag noemen.

Rinus matchwinnaar na zware strijd in Capelle: CSV 3 – 3-Torens 1: 3,5 – 4,5

Van tevoren beloofde het een spannende strijd te worden: CSV 3 stond 3e met 5 punten uit 3 wedstrijden en wij stonden 4e met 1 puntje minder. Een tegenvaller was dat Léon verhinderd was, maar gelukkig hadden we met Dylan een goede invaller gevonden. CSV zet meestal niet hun sterkste spelers aan de eerste borden, en vandaar dat ik ook had besloten enige creativiteit in onze opstelling aan te brengen. Uiteindelijk pakte het goed uit, maar niet zoals ik had verwacht: onze overwinning werd juist veilig gesteld aan het enige bord (3) waar CSV een enorm ratingoverwicht had.

Dan de partijen. Als eerste was Henk (8) klaar. Tegen Pepijn Swets werd het evenwicht nooit echt verbroken, en de heren besloten al vrij snel tot een remise in een partij waar niet heel erg lang aan gememoreerd zal worden is mijn vermoeden. Zelf speelde ik op bord 6 tegen Rob Docter. Hij speelde een ongebruikelijke opening (1.d4 d5 2.Lg5) en ik was toen ook al min of meer uit de theorie. Toen we de opening door waren, maakte hij echter een fout – waardoor ik met …c5 een break had en een pion wist buit te maken. Hij kon mij echter wel aardig onder druk zetten hierna, en aangezien mijn extra pion een dubbelpion was, kon het nog niet echt beslissend voordeel genoemd worden. Nadat er steeds meer stukken werden geruild gingen we een paardeneindspel in met 5 tegen 4 pionnen. Waarschijnlijk de beslissende fout was dat Rob niet alle pionnen op de damevleugel afruilde, anders was het vermoedelijk niet te winnen geweest. Nu moest hij met koning en paard zijn ene pion in de gaten houden, en kon ik uiteindelijk op de andere kant doorbreken en het punt binnenslepen.

Naast mij speelde Martin op bord 6 tegen de 91-jarige Karel de Kok, die naar eigen zeggen al zo’n 70 jaar niet meer extern in clubverband had geschaakt. Toch deed dhr. De Kok het zeker niet onaardig. Martin had wel het betere van het spel in het begin. Op een gegeven moment leek Martin een aardige koningsaanval te ontwikkelen, maar zijn opponent hield dit goed tegen. Daarna leek de stelling in balans, totdat de vlam in de pijp sloeg met een “dameoffer” van dhr. De Kok. Een pion was echter niet meer te houden, waardoor Martin zijn dame zou moeten teruggeven. Echter ging deze zet gepaard met een remise-aanbod, die Martin in dank aannam. De toren van zijn tegenstander zou namelijk gevaarlijk Martin’s linie kunnen binnenkomen, en het lijkt me dat Martin goed weg kwam met de puntendeling.

Menno (1) had geen fijne avond. Hij kon in de opening al snel een pion winnen, maar sloeg dit met het verkeerde stuk. Zijn jeugdige tegenstander Rick van Roon kon zo met een tussenschaakje een heel stuk winnen. Overigens had ik dit zelf niet gezien en ik dacht dat Menno de hele avond lekker speelde en een gezonde pion voor stond. Enigszins verbaasd was ik dan ook toen hij naar mij toe kwam en vroeg of het ok was als hij remise zou aanbieden. Menno is normaal iemand die niet snel een remise aanneemt in gelijke stand, hij wil altijd doorschaken als er nog mogelijkheden zijn tot meer, dus ik was zeer verbaasd dat hij een remise-aanbod overwoog met een pion voorsprong. Tot hij me er op wees dat hij dus een stuk achterstond. Toen was ik verbaasd dat hij een remise-aanbod overwoog (wie accepteert dat met een stuk voorsprong) en nogmaals verbaasd toen het werd geaccepteerd. Ok, er was enige compensatie doordat Menno best een sterke stelling had opgebouwd met ruimte-overwicht en meer tijd op de klok, maar toch…. een stuk is een stuk.

Een remise-aanbod wat niet werd geaccepteerd was het aanbod van Egbert (2) een stuk eerder op de avond tegen Derk Brus. Egbert speelde met flair en had een stuk geofferd tegen 3 pionnen: verbonden vrijpionnen (die weliswaar nog allemaal in de beginstelling stonden met een koning erachter, maar goed, áls ze in beweging komen kan het gevaarlijk worden). Het remise-aanbod werd niet geaccepteerd door Derk, mede met oog op de andere borden. Toen de dames werden geruild leek het er gunstig uit te zien voor Egbert, en zeker toen hij zijn stuk terugwon doordat Derk een vork op zijn paard toeliet. Nu kon Egbert rustig zijn pionmassa naar voren bewegen en het punt binnenhalen. De tussenstand was zo 3,5 – 1,5 voor ons.

Het zag er goed uit, alleen invaller Dylan (4) stond er niet zo florissant voor tegen Hans Uittenbogaard. Dylan wilde graag weer tegen Hans spelen, waar hij onlangs op het Groningen Chess Festival van had verloren. Helaas ging het echter nu ook niet zo goed. De opening was nog wel ok, maar daarna begon Hans het betere van het spel te krijgen. Uiteindelijk leidde dit tot stukwinst. Hans had wel een zeer open koningspositie, dus er waren nog wel wat schwindlekansen voor Dylan. Helaas voor ons bleef Hans goed bij de les en wist hij het af te maken. Puntje voor Capelle.

Zenun had op bord 7 goede winstkansen. Hij stond een vrijpion voor. Wat echter lastig was aan de stelling was dat het vrij open was, en dat Hans Blokland hierdoor remise-kansen behield. Remise was iets wat Zenun al op zet 15 ongeveer resoluut had afgewezen (“Nooit!”) en was de hele avond geen optie geweest. Zenun nam echter teveel risico en ging om de schaakjes te ontwijken te ver de vijandelijke linies binnen. Op onfortuinlijke wijze kwam hij terecht in een matnet en zo ging deze partij onverwacht naar CSV en was de spanning weer volledig terug in de match (3,5-3,5).

De beslissing moest vallen in de partij tussen Rinus (3) en Jan ten Brinke. Ten Brinke, die op de nieuwe ratinglijst de 1800-grens is gepasseerd en in 2016 nog Marijn den Hartog wist te verslaan op het Watertorentoernooi, was op papier de sterkste speler van CSV. Ik had gehoopt dat Rinus misschien de opening goed door zou komen en wist af te wikkelen naar een remisestelling, maar niets was minder waar. Rinus speelde een prachtpartij. Vanuit de opening kwam hij al in het voordeel, had een stuk geofferd en kreeg hierdoor kansen tegen Jan’s koning en een sterk pionnencentrum. Jan offerde echter tijdig terug, waardoor de winst nog niet zo makkelijk was. In de tijdnoodfase had Rinus nog wel een iets betere positie, maar er kon veel gebeuren. De volgende stelling ontstond:

Wit heeft misschien een klein voordeeltje, maar na een zet als bijvoorbeeld 1… a5 is het moeilijk om echt een winnende voortzetting te vinden. Beide heren hadden echter nog weinig tijd op de klok (Ten Brinke minder dan een minuut en Rinus ongeveer 3 a 4 minuten). Ten Brinke dacht hier echter met een trucje een stuk te kunnen winnen en speelde  1…Txe1 2.Txe1 Pe6?? Rinus dacht een poos na en speelde toen het absoluut winnende 3.d7! en de pion is niet meer te houden. (3.Txe6 Txe6 en dan 4.d7 had ook gewonnen, maar verder verliest elke voortzetting). Er werd nog een paar zetten nagesparteld, maar de partij was hiermee gewonnen en dus de match van 3-Torens tegen CSV ook! Fantastische partij van Rinus, erg goed gespeeld en het knap afgemaakt in de tijdnoodfase.

De volgende partij is alweer over minder dan 3 weken, dan treffen de rode lantaarn drager uit De Hoeksche Waard.

Strijd in de schaduw van 3T-V3

Alle aandacht ging afgelopen dinsdag uit naar de trotse koplopers van de viertallencompetitie, maar helaas konden Jan, Jan, Hans en Sjoerd het (net) niet bolwerken tegen Nieuwerkerk. Er werd echter nog meer geschaakt, en wel op 6 borden in de interne competitie.

Cok en Egbert wilden blijkbaar geen seconde missen van de strijd tussen ons viertal en Nieuwerkerk, want zij gingen al na een zet of 14 voor zetherhaling. Egbert probeerde achteraf nog een beetje te doen alsof hij later nog wel zou willen afwijken, maar na 70 jaar schaakervaring trapt natuurlijk niemand er meer in dat hij de 3x dezelfde stelling regel nog niet onder de knie heeft.

Zelf mocht ik tegen Henk en hier was wel veel strijd te zijn. Henk speelde het geweigerd Russisch (sommigen noemen het ook wel Koningsgambiet) en ik kon me daar nog wel iets van herinneren van de vele potjes die ik hierin tegen Davin heb gespeeld. Ik kwam wel lekker uit de opening, maar toch ging ik daarna ergens de fout in, verloor een pion en was mijn voordeel kwijt. In het resterende eindspel was ik iets scherper dan Henk, waardoor ik toch de buit binnen kon slepen. Het kostte echter wel veel tijd en aandacht, waardoor ik van de resterende partijen niet bijzonder veel heb meegekregen (en, toegegeven, uiteraard wilde ik ook niets missen van de strijd van ons viertal).

Jesse had inmiddels al lang geleden gehakt gemaakt van Giovanni. Gert-Jan was in complete staat van verwarring. Hij dacht eerst tegen Siddarth te spelen, toen werd het Trump, maar uiteindelijk bleek hij het grootste deel van de avond barman Smaal tegenover zich te hebben. Dat werd hem uiteindelijk iets teveel, waardoor Trump weer een puntje kon bijschrijven.

Dan nog twee partijen die relevant zijn voor de strijd om de plaats bij de eerste 8. Hier wist Martin goede zaken te doen door Arjen te verslaan. Het was een leuke partij met wisselende kansen. Arjen leek een aantal keer een veelbelovende stelling te hebben, maar Martin wist goed te pareren en uiteindelijk aan het langste eind te trekken. Ook Rinus deed goede zaken – hij had de hele avond nodig, maar toen ik na mijn partij een kijkje kwam nemen had hij al beslissend materieel voordeel: dit wist hij later te verzilveren tot een vol punt.

Ronde 14: topper tussen Menno en Dylan eindigt in remise

In de 14e ronde van de interne competitie stonden 8 partijen op het programma. De meest in het oog springende daarvan was de topper tussen Menno (die alles nog gewonnen had) en Dylan, die in rap tempo te sterk wordt voor menig 3-Torens speler. Het werd een spannende strijd, waarbij Dylan het overwicht had, maar Menno hield alles lange tijd nog wel enigszins onder controle. Een groot nadeel van Dylan was dat hij veel meer tijd had verbruikt dan Menno. Wellicht mede onder invloed van de tijd gingen ze toen beide over tot zetherhaling en dus puntendeling. Beide zullen hier waarschijnlijk ook niet geheel ontevreden mee zijn: Dylan houdt zich weer staande tegen een sterke tegenstander en Menno behoudt zijn ongeslagen status en de koppositie.

Daarachter boekte ik een overwinning op Hans van der Burg. Hans was onnauwkeurig in de opening, waardoor hij eigenlijk al na zet 4 met een zwakke geïsoleerde pion kwam te staan. Nu is er in de schaakwereld vaak veel discussie of geïsoleerde pionnen sterk of zwak zijn, maar deze was toch wel echt zwak, en hoewel het nog een zet of 20 duurde, uiteindelijk had ik ‘m te pakken. En daarna had ik eigenlijk ook direct een gewonnen stelling, en zeker toen Hans even later een paardvork toeliet waardoor ik nog een kwaliteit won. Hij gaf toen ook meteen op, waardoor ik een plekje steeg naar plek 3 ten koste van Léon, die niet in actie kwam.

Ook in Egbert tegen Henk was er een onzorgvuldigheid in de opening, ditmaal van Egbert. Hierdoor liep Egbert eigenlijk de hele partij achter de feiten aan. Het kostte hem een pion, en dit verlies kwam hij ook niet meer te boven. Henk wil nog wel eens wat voordeel weg geven, maar vanavond had hij daar geen trek in en maakte het keurig af.

Deze partijen zijn nu extra belangrijk in deze fase, want hier begint het gevecht om de playoffplekken. De nrs. 1 t/m 4 (Menno, Dylan, ik en Léon) lijken de playoffs wel te gaan halen, en ook Henk deed deze ronde erg goede zaken – maar daarachter is het zeer spannend en zijn zeker nog 7 spelers (Jan Gerkes, Cok, Egbert, Hans v/d B., Arjen, Martin en Rinus) die strijden om 3 play-off plaatsen. Er zijn hierna nog 6 rondes te gaan, dus er kan nog vele gebeuren.

Rinus en Arjen deelden in ieder geval geen beslissende tik uit naar elkaar in deze ronde. Ze hielden elkaar in balans. Ik heb een paar keer gekeken, maar kon op geen enkel moment echt iets van voordeel ontdekken voor een van beide partijen (of het moet het voordeel op de klok van Arjen zijn geweest), dus een remise leek me een logisch resultaat – en dat werd het dus ook.

Daarachter deed Cok goede zaken door van Giovanni te winnen – misschien een logisch resultaat, maar daar leek het lange tijd niet op! Giovannig kwam beter uit de opening, had binnen no-time een pion op de 7e rij (hoe? kon ik niet ontdekken) – en dit leverde hem ook een kwaliteit voorsprong op, en een gevaarlijk initiatief. Cok was min of meer gedwongen om zijn stukken op slechte posities te plaatsen (wat doet een wit paard in het middenspel op h1?) en Giovanni leek te gaan winnen. Aan het einde ging het echter toch nog mis. Cok was scherper bij wat tactische schermutselingen en wist zo ternauwernood de volle buit binnen te slepen. Giovanni heeft dit seizoen al vrij veel partijen gespeeld waarin hij goed speelt, maar het uiteindelijk net niet zijn kant op valt – nog iets scherper worden (a tactic a day keeps the losses at bay!), en de punten zullen wel binnen stromen.

Wie ook dichtbij een sensatie was, was Siddarth. Hij speelde een hele goede partij tegen Martin, die ongeveer een driedubbele ELO-rating heeft. Het ging lang gelijk op, en eigenlijk vond ik Siddarth net na de opening een stuk beter staan. Martin’s zwarte velden rond zijn koning waren zwak, Siddarth had een sterke loper en ik zag wel wat potentieel voor Dh6 – en/of een pionnenstorm op Martin’s koningsvleugel. Siddarth had echter andere plannen, en op zich speelde hij ook dat niet zo slecht, een aardige paardmanoeuvre zat er bij, maar uiteindelijk maakte hij toch een beslissende fout door zijn a-pion 2 plekken op te schuiven. Dit bleek na wat afruilen 2 pionnen te kosten – en dan weet Martin daar natuurlijk wel raad mee. Hij won, maar mooi om te zien dat Siddarth zo goed partij gaf!

De partij tussen Sjoerd en Jan was een hele wilde, waarin alle openingsprincipes over boord werden gegooid. Het zag er ongeveer zo uit: bij Jan leek er een bom ontploft over zijn hele pionnenlinie en de stukken stonden nog wel redelijk veel op oorspronkelijke positie, bij Sjoerd leek er een bom ontploft op zijn gehele damevleugel en de stukken op de koningsvleugel stonden nog op ongeveer de eigen positie. Oftewel: It’s complicated. Jan liet zien dat een dergelijke opbouw hem niet erg vreemd was, en hij kon hier beter mee over weg dan Sjoerd – en hij sleepte dan ook het volle punt binnen.

Jan Spoelstra won ergens een stuk van Gert-Jan, die daarna nog flink verzet bleef bieden. Jan verzekerde me na afloop dat het zeker nog niet zo makkelijk was om het naar winst om te zetten, omdat Gert-Jan na het stukverlies toch taai bleef spelen en verdedigen. Hoe het verder precies verliep heb ik niet meegekregen, in ieder geval wist Jan uiteindelijk wel te winnen.

En dan last but not least, Hans Kunnen versus Donald Trump. Hans speelde eigenlijk een hele goede partij, keurige opening, goed zijn stukken gepositioneerd en in het middenspel won hij een kwaliteit, later nog een pion en het was – eerlijk is eerlijk – een compleet gewonnen eindspel. Maar Donald heeft dit seizoen al meerdere malen laten zien een excellent eindspelspecialist te zijn en over zeer veel veerkracht te beschikken – vraag maar aan Arjen, Martin of Jan Spoelstra, die allen een gewonnen eindspel tegen Donald niet naar winst wisten om te zetten. Bij Hans Kunnen werd een paardvork hem fataal, waarna direct tot remise werd overeengekomen (ook wel terecht in die positie, Hans had nog wel een paar pionnen compensatie voor het paard).

Volgende week een thuiswedstrijd van de trotse koplopers van het 3-Torens V3 – en de 15e ronde van de interne competitie.

Arno Luinenburg winnaar 3e Baskisch Schaaktoernooi

Op 2 januari openden we het schaakjaar met het Baskisch Schaaktoernooi, dat voor de 3e keer georganiseerd werd. Elk jaar weten meestal ook een paar (sterke) spelers van andere verenigingen de weg naar dit toernooi te vinden, zo was de winnaar van vorig jaar, Leon Jacobse, afkomstig van De IJssel. Ook dit jaar een aantal sterke spelers van andere verenigingen: Arno Luinenburg (Moerkapelle), Davin Mostert, Murdoch MacLean (Erasmus) en Sam van Dongen (Overschie, broer van ons lid Jesse, die zelf vanwege vakantie was verhinder).

In de eerste ronde wisten de meeste favorieten met 2-0 te winnen, maar toch liepen enkelen al direct averij op. Zo wist Egbert een halfje af te snoepen van Murdoch Mac Lean, en wist Rinus Davin knap op 1-1 te houden. In de tweede ronde won Arno Luinenburg met 2-0 van Sam van Dongen. Hiermee pakte hij de koppositie die hij de rest van de avond ook niet meer weg zou geven. Wat vanaf deze ronde opviel, was dat erg veel partijen in 1-1 eindigden. Zeker als tegenstander min of meer gelijkwaardig waren in sterkte, bleek het erg moeilijk om 2x te kunnen winnen. Of het komt omdat je iets meer gefocused bent op het bord waar je zelf de meeste kansen hebt weet ik niet, maar ik vond het toch een opvallende constatering.

In de 3e ronde was bovengenoemde trend zeker te zien. Murdoch – Arno, Leon – Davin, Arjan-Martin, Sam-Rinus…alle partijen eindigden in 1-1. Toch ook een paar knappe resultaten deze ronde. Zo wist Cok met 2-0 te winnen van Dylan en wist Sjoerd op beide borden deze ronde zijn vader pootje te lichten. In ronde 4 wist koploper Arno uit te lopen dankzij een 1,5-0,5 overwinning op Davin, die hiermee definitief afhaakte in de titelstrijd. Ik wist mijn partij ook te winnen met 1,5-0,5 tegen Murdoch, waardoor ik de laatste ronde als nr.2 inging met 1 punt achterstand op Arno. Deze ronde hield Cok Léon knap op 1-1. Joeke wist zich enigszins te revancheren deze ronde door een partij te winnen tegen Erik, al had hij daar wel de hulp van de klok bij nodig.

Voor het ingaan de laatste ronde stond Arno op 6,5 punten, ikzelf op 5,5 en stonden Leon, Murdoch en Sam op 5 punten. Als ik met 1,5-0,5 zou winnen van Arno dan konden er nog 5 mensen kans maken op de titel, maar dat was allemaal wel vrij theoretisch. De praktijk breek weerbarstiger. Met zwart verloor ik eerst een pion, maar daarna zag Arno een trucje over het hoofd waardoor ik een stuk kon winnen. Daarna was het niet moeilijk meer. Op het andere bord echter speelde ik te snel, Arno had met zijn pion, die op a5 stond, mijn pion op b4 geslagen. Die kon ik eenvoudig terug slaan met mijn pion op a3, waarna de stelling in evenwicht zou zijn gebleven. Ik had zijn zet echter in het geheel over het hoofd gezien en ontwikkelde snel mijn toren… Arno zag verbaasd dat zijn klok liep en vroeg nog netjes of hij nu aan zet was… dat was dus helaas het geval en hij kon doorslaan op a3. Hierna offerde ik direct mijn loper op a3, maar dat sloeg eigenlijk ook nergens op,  dus had Arno een stuk + 2 pionnen opgehaald met zijn ene randpion. Daarna was het een kansloze missie, en maakte Arno het eenvoudig af: 1-1 en dus was Arno de 3e winnaar van het Baskisch Schaken. Sam werd nog knap 2e door Cok met 2-0 te verslaan, terwijl Murdoch Léon versloeg met 1,5-0,5 en hiermee gedeeld 3e werd (samen met ondergetekende en met Martin).

Eindstand:

  1. Arno Luinenburg 7,5
  2. Sam van Dongen 7
  3. Murdoch Mac Lean 6,5
  4. Arjan Drenthen 6,5
  5. Martin van Vaalen 6,5
  6. Leon Huijsdens 5,5
  7. Davin Mostert 5,5
  8. Rinus van der Linde 5,5
  9. Egbert Berghout 5,5
  10. Cok van Grevenbroek 4,5
  11. Dylan Achuthan 4
  12. Jan Gerkes 3
  13. Sjoerd Nijboer 3
  14. Erik Smits 2,5
  15. Joeke Nijboer 2

3-Torens 1 boekt goede overwinning op PASCAL 1

PASCAL is op papier veruit het sterkste team van alle teams in de 3 tweede klasses. Het is alleen zo dat hun sterkste spelers regelmatig verstek laten gaan. Zo waren ook tegen ons hun 2 sterkste spelers afwezig, waardoor we ongeveer even sterk waren (qua rating). Wij misten alleen Egbert, maar Dylan heeft dit seizoen al laten zien dat hij voor weinig spelers onder hoeft te doen, dus dat kon ook geen verzwakking genoemd worden.

Eigenlijk verliep het vrij soepel de hele avond. Alleen Zenun op bord 6 speelde een merkwaardige partij, waarbij hij na 13 zetten louter pionzetten had gedaan en 2 zetten met 1 stuk…. de koning! Dat moest vroeg of laat wel mis gaan, alleen toch won hij op een gegeven moment een dame (voor een toren) en leek hij nog te gaan winnen ook. Helaas stond zijn koning nog steeds centraal en bloot aan veel gevaar, en hij verloor via een penning later zijn eigen dame (zonder toren als compensatie te ontvangen). Hierna was het snel gedaan.

Op bord 8 speelde Henk een soepele partij, hij stond eigenlijk de hele avond al gewonnen. Uiteraard moet je het dan wel afmaken, maar dat ging dit keer goed. Rinus speelde op bord 7 een degelijke partij, stond een pion voor en maakte een comfortabele remise.

Hierna viel de beslissing op de borden 2 t/m 4. Deze borden eindigden allemaal in een overwinning voor ons, hetzij op een heel verschillende manier. Martin (4) won in de opening via een tactic een belangrijke pion (g6). Zijn tegenstander kwam daarna wel beter in de partij, leek nog behoorlijke compensatie te krijgen voor de ontbrekende pion, maar in het eindspel wist Martin de partij toch weer knap naar zich toe te trekken. Menno (3) kreeg het punt echt cadeau. Hij was in een remise-eindspel beland, had al een remise-aanbod afgeslagen, toen zijn tegenstander door de klok ging. Hij realiseerde zich niet dat er geen tijd meer bij kwam. Vrij merkwaardig, maar een punt is een punt. Zelf had ik (2) met wit steeds een licht initiatief, mijn tegenstander probeerde dit te neutraliseren. Dit lukte redelijk gedurende lange tijd, maar uiteindelijk wist ik gebruik te maken van een open c-lijn en een open koningsstelling. In tijdnood van mijn tegenstander wist ik beslissend materiaal te winnen.

De laatste die bezig waren, waren Léon (1) en Dylan (5). Dit waren twee partijen waarbij het resultaat beide kanten op kon vallen, materiaal was ongelijk, maar initiatief was wat telde. Léon’s stellingen zijn vaak lastig te beoordelen, maar het zag er af en toe zeer hachelijk uit. Hij wist uiteindelijk toch wederom op knappe wijze er nog een resultaat uit te halen. Dylan had in een zeer scherpe opening een paard gewonnen ten koste van 2 pionnen. Daarna werd alles afgeruild en zo kwam Dylan terecht in een eindspel met P+2p tegen 4p. Dit bleek voor geen van beide te winnen en zo werd in deze laatste en mooie partije uiteindelijk ook remise overeengekomen.

Met een 5,5-2,5 overwinning staan we nu met 4 punten uit 4 wedstrijden in de middenmoot. Volgende partij is op vrijdag 2 februari uit tegen CSV 3, dat tot nu toe verrassend sterk presteert en 1 punt en 1 plek boven ons staat.

Egbert Berghout sinterklaasschaakkampioen

Het is alweer (bijna) 2 weken geleden, maar bij deze nog even kort verslag van het Sinterklaasschaken. Dit werd voor de 3e keer georganiseerd en het was wederom gezellig en met een aantal grote verrassingen. Het concept is dat de speler met de laagste rating een “cadeautje” mag pakken in de vorm van een Sinterklaaskaartje. Dit levert een bepaald type voordeel op, bijvoorbeeld een loper of een aantal pionnen, of tijdsvoordeel, of andersoortig voordeel (bijvoorbeeld dat een tegenstander op een bepaald aantal velden niet mag slaan). Opkomst was niet heel erg groot, maar dat kwam waarschijnlijk mede omdat het ook daadwerkelijk viel op 5 december.

Hans van der Burg en Jan Gerkes gingen goed van start met 2 uit 2 en troffen elkaar in de derde ronde. In deze onderlinge partij wist Jan te winnen en toen ging hij dus alleen aan de leiding. Hij werd gevolgd door Egbert, die van mij wist te winnen in een partij met een vrij bijzonder verloop. Ik begon met een paard achterstand, stond later een stuk voor, maar zag uiteindelijk een mat-in-1 over het hoofd. Een andere spannende pot in deze ronde was Sjoerd tegen Jan B, waar Sjoerd uiteindelijk een pion voorsprong in het eindspel net niet wist te verzilveren tot een vol punt: remise dus.

In de 4e ronde eindigde de topper tussen Jan G. en Egbert in remise. De familiestrijd tussen de Nijboers werd beslist in het voordeel van Joeke. In ronde 5 wist onze voorzitter Arjen de koploper Jan Gerkes te verschalken en Egbert won de andere topper tegen Hans v/d Burg. Na 5 rondes gingen Arjen en Egbert gezamenlijk aan de leiding met 4 punten, gevolgd door Jan Gerkes met een halfje minder, terwijl Dylan en ondergetekende op 3 punten stonden.

In ronde 6 (een-na-laatste ronde) wist Egbert zijn medekoploper Arjen van zich af te schudden door hem in een onderling duel te verslaan. Jan G. had een bye en ik won van Dylan, waardoor wij enigszins in het spoort bleven van Egbert. Sjoerd en Henk speelden een bizarre pot, waarin Sjoerd winstkansen had met een naar voren geschoven pion, maar Henk ontsnapte met eeuwig schaak. Dat leek althans zo, maar bij nadere bestudering bleek er toch nog een bijzondere vondst (paardoffer) in te zetten dat Sjoerd naar de winst had kunnen leiden.

In de laatste ronde stond Egbert een punt voor op Jan Gerkes, Arjen en mij. Egbert had aan een half punt dus voldoende, maar hij pakte een vol punt door te winnen van Sjoerd. Arjen won ook van Erik Smits, en Jan Gerkes en ik deelden het punt (hier kwam ik overigens erg goed mee weg). Was weer een leuke/gezellige avond, en Egbert kan weer een mooie prijs aan zijn palmares toevoegen!

Eindstand na 7 rondes:

  1. E. Berghout 6
  2. A. Hofman 5
  3. A. Drenthen 4,5
  4. H. v/d Burg 4,5
  5. J. Gerkes 4,5
  6. E. Smits 3
  7. D. Achuthan 3
  8. H. Springer 3
  9. J. Breugem 2
  10. J. Nijboer 1,5
  11. S. Nijboer 1

Veel commotie en de tweede winst voor 3-Torens Viertal 3!

Dinsdagavond 14 november was een enerverend avondje in de Wijnstok! Niet alleen de overwinning op een sterkere tegenstander met 150 rating punten meer, maar ook alles wat zich afspeelde rondom de partij van Jan Spoelstra. Aan het einde van het middenspel klonk opeens: “Maar die koning stond daar helemaal niet”!!! uit de mond van Jans’ tegenstander.  Arjen, de wedstijdleider erbij. Er waren waarschijnlijk 1 of meerdere zetten niet goed uitgevoerd op de borden. Er wordt door Jans’ slechtziendheid op 2 borden gespeeld, waarvan de kleine  eigendom van Jan is.  Zo kan hij de situatie beter overzien. Aan Arjen de weinig benijdenswaardige taak om uitsluitsel te geven. Uit de notatie van de tegenstander viel niets af te leiden: hij zat in zijn laatste 5 minuten. Jan hoeft sowieso niet te noteren. Toch werd door logisch denken en de laatste notaties de stelling bepaald. Het vervolg werd door Arjen genoteerd om verdere problemen te voorkomen. De partij eindigde in remise. Jan had een vrijpion, de tegenstander een loper om promotie te voorkomen. Dat zou kunnen lukken, maar loper met koning kunnen niet winnen. Er werd dan ook tot remise besloten. Misschien maar beter ook.

De partij die als eerste afgelopen was, was die van Jan Gerkes aan bord 1. Toen ik tijdens mijn eigen interne partij ging kijken, stond hij er met gedegen spel  positioneel erg goed voor. Al snel werd dat verzilverd met 2 pionnen winst. De tegenstander liet zich liever mat zetten dan op te geven. Jan kwam dat dan ook glunderend melden. Met mat winnen is inderdaad ook veel leuker.

Sjoerd, de zoon van onze penningmeester, speelde aan bord 4 en hield het lange tijd vol. Hij schaakt nog maar kort, maar dat viel aan de stelling lange tijd zeker niet te zien. Gebrek aan ervaring gaat dan wel een rol spelen, waardoor je dan toch verliest. Zo ook nu, maar zijn  schaakontwikkeling gaat door!

Toen kwam de reeds genoemde partij van Jan Spoelstra aan de beurt, maar daar is al genoeg over gezegd. Voordat deze geëindigd was, was Jan Breugems’ partij al geëindigd. Jan heeft zich ontwikkeld tot de meest bizarre schaker van 3 torens. Zoals zo vaak gaat hij al in opening tegen principes in. Hij speelt graag meerdere keren met een paar stukken die hij al gebruikt had. Heel vaak levert dat een ontwikkelingsachterstand op. Kom je een half uur later terug dan staat hij opeens toch beter en staan de stukken van de tegenstander op de meest vreemde plaatsen om  gevaren te bezweren. Hij wist dinsdag een pionneneindspel erg overtuigend te winnen en daar moest hij heel secuur voor spelen. Dan blijkt opeens z’n inzicht in het spelletje. Ook in de eerste wedstrijd van het viertal in Moerkapelle bleek dat al, toen hij met zijn 2 ploegende paarden goed uit de voeten kon in de zware Moerkapelse klei. Dat is geen speelterrein voor de 2 lopers van de tegenstander die vastgezogen lijdzaam moesten toezien hoe Jan de partij naar zich toe trok.

Al met al was deze enerverende avond goed voor weer een 2,5-1,5 overwinning en dat geeft weer vertrouwen voor de volgende wedstrijd!

Van: Hans K.

Doe mee en speel om de Bakker Trofee

Schaakvereniging 3-Torens organiseert op dinsdag 21 november de tweede van 4 wedstrijden om de Bakker trofee. Deze wedstrijden staan open voor iedere inwoner van Lansingerland, lid van 3 torens of niet. Inloop om 19.45, de wedstrijden beginnen om 20.15. Op deze wedstrijdavonden kun je meerdere partijen (maximaal 4) spelen. Bij elke partij heeft men 20 minuten bedenktijd per speler. Na elke partij kun je stoppen, dus er is geen verplichting om  die avond alle 4 partijen te spelen. De avonden staan op zich, dus ook als je een van de komende avonden niet kunt is dat geen enkel probleem. Elke speelavond zijn er prijzen te winnen en de Bakker Trofee is voor de winnaar over 4 wedstrijd avonden.

Schaakvereniging 3-Torens heeft haar vaste clubavond op dinsdagavond in de gebouw de Wijnstok, Rodenrijseweg 295 in Berkel en Rodenrijs. Volwassenen vanaf 20.00. De jeugdafdeling speelt ook dinsdagavond, zelfde locatie, van 18:45 tot 19:55.

Tijdens de vaste clubavonden wordt een interne competitie gespeeld met spelers van alle niveaus, beginners en ervaren clubschakers. Schaakvereniging 3-Torens speelt met twee 8-tallen en met drie 4-tallen in de competities van de Rotterdamse Schaakbond.
Iedereen is welkom om eens langs te komen op een clubavond of tijdens deze Bakker inloop avonden, beginners, ervaren internet schakers, of nieuwe inwoners van Lansingerland, of als je het schaken weer wilt oppakken in clubverband.

Voor meer informatie kan men contact opnemen met Arjen Hofman, tel. 06-4186 2321 of Arjan Drenthen, tel. 06-19015777.
En voor het jeugdschaak met Martin van Vaalen, tel. 010-5113736 (na 19:00 ‘s avonds)

Meest recente berichten

Agenda Hot Spots

Tweets met #3Torens

Archief