Posts in Volwassenen (page 5)

3-Torens invallers helpen De IJssel aan overwinning in massakamp

Afgelopen dinsdag speelden we een massakamp tegen De IJssel. Er waren 10 spelers uit Moordrecht naar Berkel afgereisd. Wij hadden er wat meer beschikbaar, waardoor we voor de gelegenheid 4 spelers uitleenden. Achteraf bleken deze partijen de doorslag te geven voor de overwinning van De IJssel. Maar belangrijker dan het totaalresultaat waren de leuke partijen en de gemoedelijke sfeer waarin alles verliep.

Op de meeste borden waren de spelers aan elkaar gewaagd. Het duurde dan ook vrij lang voordat de eerste beslissing viel: walk-overs waren er niet bij vandaag. Op het eerste bord streden Leon Huijsdens en Leon Jacobse maakten de heren uit welke vereniging er nou over de beste Leon beschikte. “Onze” Leon was extra gemotiveerd om te winnen, om dat “hun” Leon dit jaar een keer met het Baskisch Schaaktoernooi mee deed en dit meteen wist te winnen. Ditmaal was er de revanche. Aan het begin van het middenspel weigerde Leon H nog een pion te winnen, omdat hij wellicht nog niet genoeg ontwikkeld was, maar later won hij wel een pion en daarna wat materiaal. Het duurde erg lang voordat dit uiteindelijk werd omgezet in een vol punt, omdat Leon J toch nog wel wat tegendreigingen wist te creëren, maar uiteindelijk een mooie overwinning op ons 1^e bord.

Zelf speelde ik op bord 2 tegen De IJssel voorzitter Frank van de Pavoordt. Hij opende zeer scherp – en enigszins dubieus – met een zijvariant van een zijvariant van het Budapester Gambiet. Ik wist dat 4.a3 goed was, en daarna kwam ik redelijk uit de opening en kon een pion vasthouden. Toen kwam er een fase waarin Frank beter speelde, mijn stukken kon ik niet optimaal ontwikkelen, en Frank won een pion terug en later nog een. Aan het begin van het eindspel speelde hij echter een onnauwkeurige zet met zijn toren, waarna ik direct remise kon afdwingen.

Op bord 3 was het Martin tegen Gerard v/d Wouden. Het ging lang gelijk op, maar op een gegeven moment werd Gerard overambitieus en wilde hij te graag een pion winnen. Hiervoor kreeg hij de spreekwoordelijke deksel op de neus. Martin’s toren’s werden actief en hij verkreeg voordeel. Dit leidde uiteindelijk tot een toreneindspel met 2 pionnen meer, en hoewel Gerard nog lang taai verdedigde, was het uiteindelijk niet meer te houden.

Op bord 4 de partij die als laatste eindigde, een ware thriller! Het was een complex middenspel, en toen begon de tijdnoodfase al, met name voor Rien Duine, de tegenstander van Rinus. Rinus stond iets beter, maar Rien ging met zijn paard op avontuur in de vijandelijke stelling. Helaas zag Rinus een paardvork over het hoofd. Dit kostte een kwaliteit plus een hele belangrijke pion. Rinus spartelde daarna nog wel wat tegen, maar de missie was vanaf dat moment kansloos.

Op het 5^e bord ook een partij die tot in de tijdnoodfase duurde. Jan Gerkes en Leen Boonstra waren aan elkaar gewaagd en hadden beide kansen gedurende de partij. In het eindspel gaf Jan zijn sterke paard op voor Leen’s zwakke loper om zo een (vrij)pion te winnen. Helaas was het echter zeer moeilijk om dit eindspel te winnen en dit lukte uiteindelijk dan ook niet: remise.

Hans van der Burg en Aad van den Berg (bord 6) speelden een zeer scherpe partij. Het zag er al snel niet zo heel erg best uit voor Hans. Aad had een gevaarlijk initiatief en kwam met een mooie koningsaanval. Hans wist niet de juiste verdediging te vinden, de aanval sloeg door en Aad won een prima partij. Cok mocht het tegen een andere Aad (v/d Meer) opnemen. Van deze partij heb ik niet veel meegekregen, in ieder geval werd het uiteindelijk remise.

Op bord 8 een leuke pot tussen Jan Breugem en Casper de Pijper. Met een venijnige paarduithaal leek Casper een loper te kunnen winnen. Jan dacht zich hier uit te kunnen trucken, door terwijl zijn dame in stond, ook de dame van Casper aan te vallen. Casper had echter verder gerekend (of had wat meer geluk dat de tactics in zijn voordeel werkten): hij had een tussenschaakje met het paard, waardoor na een aantal gedwongen ruilen Casper een stuk had buit gemaakt. Dit werd later niet meer weggeven, overwinning voor De IJssel op bord 8.

Bord 9 en 10 waren wel weer voor ons. Hans Kunnen speelde een goede partij tegen Ton van Smirren. Hij wist ergens een pion buit te maken en nam deze voorsprong van een pion mee in het eindspel. De vraag is dan nog of dit voldoende was voor de overwinning. Toen Ton echter pardoes zijn toren weggaf, was die vraag meteen beantwoord: een punt voor Hans. Ook Giovanni speelde een goede pot op bord 10. Hij was de eerste op de hele avond die materiaal voorkwam; volgens mij een paard of een loper. Tegenstander H. de Jong verweerde zich daarna nog kranig, maar Giovanni gaf geen krimp, speelde het keurig uit en hengelde het punt binnen.

Dan komen we bij de invallers. Henk Springer en Egbert Berghout speelden een remise, maar het was zeker geen salonremise. Er werd volop gestreden, en halverwege had ik niet verwacht dat dit in remise zou eindigen. Uiteindelijk werd het echter ook hier een toreneindspel met een pluspion dat niet te winnen bleek.

De overige 3 partijen eindigden allemaal in een overwinning voor “De IJssel”. Erik Smits versloeg Jesse van Dongen, Menno Hoogenes speelde een naar eigen zeggen mooie pot tegen Dylan, die attractief speelde maar uiteindelijk toch de deksel op de neus kreeg, en Gijs van Dongen was uiteindelijk onze voorzitter Arjen de baas, nadat Arjen in he begin iets beter stond, maar in de tactische complicaties was Gijs Arjen uiteindelijk toch de baas.

Uitslagen:

3-Torens                                             De IJssel

1. L. Huijsdens – L. Jacobse                                       1-0
2. A. Drenthen –  F. v/d Pavoordt                                1/2
3. M. van Vaalen – G. v/d Wouden                              1-0
4. R. v/d Linde – R. Duine                                            0-1
5. J. Gerkes – L. Boonstra                                            ½
6. H. v/d Burg – A. v/d Berg                                          0-1
7. C. v. Greevenbroek – A. v/d Meer                             ½
8. J. Breugem – C. de Pijper                                         0-1
9. H. Kunnen – T. van Smirren                                     1-0
10. G. Netten – H. de Jong                                             1-0

Einstand zonder 3-Torens invallers                                5,5-4,5

11. H. Springer – E. Berghout                                         ½
12. J. van Dongen – E. Smits                                         0-1
13. D. Achuthan – M. Hoogenes                                     0-1
14. A. Hofman – G. van Dongen                                     0-1

Eindstand met 3-Torens invallers                                     6-8

Marijn leert 3-Torens een lesje

Dit schaakseizoen zijn we gestart met een simultaan die is gegeven door Marijn. Twee jaar geleden gaf hij ook al eens een simultaan, toen waren er 2 leden die hem een punt af wisten te snoepen (Léon en Erik). Dit jaar waren er 14 deelnemers die ook een poging daartoe waagden, maar in slechts 1 geval lukte dat. Marijn behaalde de prachtige score van 13 uit 14! Oftewel een score van 93%! Van tevoren werd een schatting gemaakt van welk percentage hij zou scoren, dit varieerde van 77% (onze voorzitter die ietwat teveel vertrouwen in zijn leden had) tot 95% (onze jeugdleider die ietwat teveel vertrouwen in het mede door hem opgeleide jeugdlid had). Rinus zat er het dichtste bij met 92%.

Zoals bij een simultaan vaak het geval is, waren er veel verschillende soorten partijen. Marijn opende ook op bijna alle borden anders – nou ja, hij waagde zich niet aan rare Rapport-avonturen zoals 1.b3 – maar hield het bij de meest gebruikelijke eerste zetten 1. Pf3, 1.e4, 1.d4 en 1.c4. De partijen vielen met een beetje fantasie in 4 categorieën te onderscheiden: (I) Overrompeld vanuit de opening (II) Regelmatig weggespeeld (III) Spannende pot met kans op resultaat

Overrompeld vanuit de opening

Henk Springer was als snelste overrompeld:

Oeps! De loper kan gewoon worden geslagen. En nog 5 zetten later was ook dameverlies niet meer te voorkomen. Zo hard kan het dus gaan!

Ook Martin kwam niet goed uit de opening. Hij had een verkeerde inschatting gemaakt en toen belandde zijn koning in het centrum. Marijn kwam gevaarlijk binnen met zijn dame en na 20 zetten gaf Martin zich gewonnen. Even later geloofde ook Sjoerd het wel. Hij kwam direct onder druk te staan, Marijn plantte al heel snel zijn centrumpionnen op de 5^e en 6^e rij, Sjoerd’s stukken werden vastgezet en dit kostte materiaal – uiteindelijk zelfs een dame.

Siddarth speelde ook mee, en leek zich in eerste instantie redelijk te ontwikkelen, maar vergat zijn koning tijdig in veiligheid te brengen. Hij bleef in het centrum, en Marijn wist wel hoe hij zijn zware geschut daarop moest afstellen. Het kwam niet meer goed en na 20 zetten konden de stukken weer in den doos.

De partij die ook in deze categorie behoort was de enige verliespartij van Marijn deze avond. Ik speelde met zwart het Russisch, een opening waar ik meer ervaring mee heb dan Marijn. Op de 9^e zet dekte hij zijn centrumpion op een ongelukkige wijze. Ik kon het initiatief nemen, en blijkbaar had Marijn geen zin om passief te staan, want hij offerde pardoes een kwaliteit om zelf het initiatief te nemen. Toen ik echter na een paar zetten een dameruil kon afdwingen, was het gevaar er wel uit, en leek ik te kunnen gaan afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Marijn besloot toen dat het zinvoller was om zich te concentreren op de overige partijen en gaf zich gewonnen.

Regelmatige overwinningen

Dan was er een categorie partijen waarbij Marijn zijn tegenstander niet echt helemaal wegspeelde, maar wel langzaam maar zeker een voordeeltje hier pakte, een voordeeltje daar, 1 of enkele pionnetjes of zelfs een stuk. Met andere woorden: Langzaam op de pijnbank zonder eigenlijk ook maar een kans te maken (al denk je soms van wel). De eerste die in deze categorie opgaf was Dylan. Dylan kwam de opening (Grünfeld) goed door, maar daarna nam Marijn het initiatief. Hij dreigde na enkele verwikkelingen een belangrijke centrumpion te winnen – en mede gezien het late tijdstip voor Dylan – gaf Dylan toen op.

Hans Kunnen en Joeke Nijboer werden op een vergelijkbare manier weggespeeld. Niet een overrompelende aanval, maar langzaam maar zeker kwam Marijn steeds beter te staan en begon een pion hier en een stuk daar te winnen. Na respectievelijk 27 en 32 zetten zagen Hans en Joeke het heilloze van hun missie in en bedankten hun jonge tegenstander voor de schaakles.

Jan Gerkes kwam redelijk uit de opening, maar Marijn had wel een ruimteoverwicht en zijn stukken stonden net wat actiever. Dit wist hij langzaam maar zeker uit te buiten – hij maakte eerst een randpion buit en richtte daarna zijn kruit op de koning van Jan. De koningsaanval wist Jan weliswaar tegen te houden, maar dit kostte hem wel weer een pion. Toen hij de pionnen terug wilde veroveren, zag hij een trucje over het hoofd (terugslaan is niet verplicht) dat pardoes een paard kostte. Jan wist uiteraard dat Marijn dat niet meer weg zou geven en gooide de handdoek in de ring.

Jan Breugem speelde een puike partij en hield lange tijd al Marijn’s plannen tegen. Na afloop was de analyse in de woorden van Marijn dan ook dat Jan ‘goed speelde, en goed zijn plannen tegenhield, alleen het probleem was dat Jan zelf geen echte plannen leek te maken’. Uiteindelijk sloeg een van Marijn’s plannen dan toch door. Wie ook bijzonder tevreden terug kan kijken op de simultaan is Gert Jan de Jong. Het ging heel lang gelijk op, uiteraard wel wat initiatief voor Marijn, maar materieel gelijk. Toen een eindspel met een pion minder, later nog een pionnetje en uiteindelijk moest Gert Jan wel het hoofd buigen, maar toch 40 zetten lang erg puik gespeeld!

Gelukkig hoefde Marijn niet alles alleen te doen: oud-voorzitter Erik Smits was deze avond de secondant van Marijn en inspecteert hier de stellingen op de borden.

Spannende pot met kans op resultaat

Dan waren er nog een paar partijen waarbij de 3-Torens speler gedurende enige (of lange) tijd serieus mocht hopen op een remise (of meer). Ten eerste was dat onze voorzitter. Hij speelde een soort van geweigerde doorschuif-Benko, en stond best redelijk. En dat redelijk werd steeds beter toen Marijn iets te enthousiast zijn f-pion naar voren schoof en hiermee de facto een kwaliteit cadeau gaf. Er zat echter nog genoeg leven in de stelling, en vooral toen Marijn zijn rondjes wat sneller begon te maken ging Arjen de fout in. Eerst overzag hij een truc waarbij Marijn zijn dame tijdelijk “offerde” (op de volgende zet won hij die terug met een paardvork), hetgeen al een belangrijke pion opleverde. Een paar zetten later zag Arjen een schaakje over het hoofd, en het vervelende van dit schaakje was dat het direct een toren opleverde.

Dat waren alle partijen die binnen 40 zetten gespeeld waren. Er waren nog 2 partijen die ver doorgingen in het eindspel, en dat waren Rinus en Egbert. Rinus leek aan het begin van de avond wat gedrukt te staan, maar op een gegeven moment dacht ik dat hij nog niet eens zo gek stond, en er misschien wel een remise in zou zitten. Hij hield het lang vol, maar uiteindelijk moest hij toch bezwijken onder de druk van een batterij zware stukken (D+T+T). Egbert begon de avond met een duidelijk van tevoren uitgestippelde tactiek: zoveel mogelijk afruilen! Dit lukte aardig en ze gingen een volkomen gelijkwaardig eindspel in. Aan het begin van het eindspel onderschatte Marijn de kracht van Egbert’s paard en hij won (zoals al zo vaak) met een paardzet een kwaliteit: Marijn moest aan de bak! Maar toen liet hij dan ook zijn klasse zien. Met een kwaliteit achterstand wist hij Egbert onder druk te zetten in het eindspel. Hij wist een pion te winnen, ver met een pion op te komen, Egbert moest een kwaliteit teruggeven, en op het einde wist Marijn heel mooi een matnetje te creëren met T+L. Dit kon Egbert tegenhouden door weer een kwaliteit te geven, maar in combinatie met inmiddels 2 pionnen achterstand zou ook dat gelijk staan aan capitulatie.

Al met al een ontzettend leuke avond met veel leuke partijen, alles erop en eraan: blunders, trucs, openingsproblemen, complexe middenspelen, goed eindspeltechniek. Vele leden bleven ook tot het einde hangen om te zien hoe Marijn een-voor-een de partijen wist te winnen.

De uitslagen:

1. den Hartog – 3-Torens      13 – 1
2. den Hartog – H. Springer      1-0
3. den Hartog – A. Drenthen     0-1
4. den Hartog – M. van Vaalen 1-0
5. den Hartog – D. Achuthan    1-0
6. den Hartog – S. Dixit            1-0
7. den Hartog – S. Nijboer        1-0
8. den Hartog – H. Kunnen      1-0
9. den Hartog – J. Gerkes       1-0
10. den Hartog – J. Nijboer       1-0
11. den Hartog – A. Hofman     1-0
12. den Hartog – J. Breugem    1-0
13. den Hartog – G.J. de Jong  1-0
14. den Hartog – R. v/d Linde   1-0
15. den Hartog – E. Berghout   1-0

Volgende week begint de interne competitie!