Posts in Interne Competitie

Comeback Time!

De strijd in de playoffs, groep A, is ongemeen spannend. Na deze week zijn er nog 4 kanshebbers over voor de titel, en dat zijn de vier die vooraf wellicht ook de meeste kansen werden toegedicht op grond van hun rating: Leon, Menno, Dylan en ondergetekende. Ze kregen het echter zeker niet cadeau en iedereen heeft al meerdere punten moeten afstaan. In groep B is Giovanni echt niet meer te stoppen lijkt het: hij staat nu al op 5 uit 5!

Groep A

In de A-groep werden deze week maar liefst 5 partijen gespeeld. Er werden 3 partijen op de clubavond afgewerkt, en daarnaast was huize Achuthan het toneel waar 2 inhaalwedstrijden plaatsvonden: op maandag mocht Léon daar aantreden en ik ging donderdag op bezoek voor mijn partij tegen Dylan. Léon en Dylan speelden een opening waarin ze zich beiden op bekend terrein begaven: De ruilvariant van het Grünfeld-Indisch met 7.Lc4. Na de opening speelde Léon beter, hij had meer ruimte en kwam met zijn a en b-pion gevaarlijk opstormen. Later app’te Leon me nog dat hij te mooi stond en dat hij daar niet goed mee om kan gaan J Het is zeker waar dat Leon vaak goede resultaten behaald uit slechte posities, maar dit keer was het aan Dylan om dat voor elkaar te krijgen. Nadat Léon zijn a-pion verloor was de stelling in evenwicht. In de tijdnoodfase was het echter Dylan die dit beter speelde en zo – toch wel verrassend – het volle punt incasseerde.

Op dinsdagavond stond de volgende topper alweer op het programma voor Dylan. Ditmaal speelde hij tegen Menno. Ook dit werd weer een erg spannende partij. De ene keer stond Dylan beter, op het einde dacht ik nog een aardige kans te zien voor Menno om met een (schijn)torenoffer de stelling open te breken (ik kan het ook verkeerd hebben gezien, de stelling was best complex en er werd noodgedwongen snel gespeeld) en uiteindelijk won Dylan op tijd: hij had zelf nog 18 seconden over.

Jan had nog geen enkel punt. Van tevoren had hij me verteld dat zijn doel was in de A-groep om in ieder geval 1 partij te winnen. Vanavond kwam het er van na 4 nederlagen. Martin was zijn slachtoffer. Martin was nog niet helemaal scherp vanuit de opening en rokeerde gevaarlijk. Dit gaf Jan de kans om een paard op e6 te “offeren”. Na een dameschaak won hij het stuk direct terug met een pion als bonus. Jan won uiteindelijk na alle schermutselingen 2 pionnen en Martin probeerde nog lange tijd om er iets van te maken, maar Jan speelde dit goed uit. Eerste puntje binnen en nu heeft iedereen in de A-groep een overwinning te pakken!

De laatste partij was mijn partij tegen Henk. Hoewel het voor mij een partij is met een enigszins teleurstellend resultaat, was het wel een mooie partij waarin van alles gebeurde. Op zet 3 had ik al een loper op f7 in mijn stelling staan (hier had ik overigens wel bewust om gevraagd, het was een variant in het Weens die enigszins dubieus staat aangeschreven voor wit), later won ik een stuk tegen een pion, maar Henk bleef complicaties zoeken, won een pion terug, kwam gevaarlijk met zijn toren in mijn stelling en won zelfs een kwaliteit. Nu stond Henk beter en moest ik terugvechten. Uiteindelijk wist ik af te wikkelen naar een toreneindspel met een pion minder. Na een paar nauwkeurige zetten van mij bood Henk remise aan, hetgeen ik weigerde (tot verbijstering van de paar toeschouwers die dit einde aan het volgen waren). Objectief gezien was het zeker remise, maar ik zou sowieso de pion terugwinnen en als Henk dit op de verkeerde manier zou doen, zou ik wellicht nog kansen hebben om voor de winst te gaan. Henk speelde het daarna echter goed, en er zat voor beide partijen echt niet meer in, een paar zetten later werd alsnog de vrede getekend.

Op donderdag de laatste partij van deze week. Yours truly ging op bezoek bij Dylan. Ook hier weer een partij waarin degene die beter uit de opening kwam uiteindelijk aan het kortste eind zou trekken. Dylan verraste mij enigszins met de Benko (ik had me voorbereid op de Grünfeld, hetgeen Dylan vaak speelt de laatste tijd) en na 16 zetten stond zwart een pion voor de damevleugel. U leest het goed, zwart stond een pion voor. Normaal gesproken offert zwart deze pion, en hoewel dat een bewuste weigering was van mijn kant, was het niet de bedoeling dat ik zelf mijn pion al zo snel vaarwel zou zeggen. Positief was echter dat ik nu wel mijn stukken eindelijk goed kon ontwikkelen en mijn toren de mooie b-lijn kon bezetten. Over deze b-lijn wist ik wat dreigingen (had overigens nog niet veel om het lijf) te creëren en nadat ik met mijn loper Dylan’s paard op b6 had gepend leek het erop dat ik in ieder geval compensatie had en wellicht een pion zou terugwinnen. Dylan dacht een aardige manier gevonden te hebben om onder de druk uit te komen, maar zag een relatief eenvoudige tactic over het hoofd, waardoor ik materiaal won en direct een volkomen gewonnen positie had. Dylan realiseerde zich dat meteen en gaf direct op.

Dit betekent wel dat het in de strijd om de playoffs nu ongemeen spannend is. Martin heeft na zijn verlies tegen Jan nu wel echt afgehaakt om het kampioenschap en dat geldt ook voor Henk na zijn remise tegen mij. Dylan en Leon hebben nu 2 verliespunten en Menno en ik 1,5. Dylan heeft echter nog het relatief eenvoudigste programma (tegen Henk en Egbert) en Leon heeft zeker nog kansen omdat hij beide spelers die bovenaan staan (Menno en mij) nog treft. Er valt dus nog niets over te zeggen, 4 personen die nog steeds alle kansen hebben om kampioen te worden. Het belooft een superspannende ontknoping van het seizoen te worden!

Groep B

Giovanni lijkt niet zoveel behoefte te hebben van een superspannende ontknoping de B-groep: hij blijft gewoon echt al zijn partijen winnen. Dit keer was het Gert-Jan de Jong die eraan moest geloven. Hoewel Gert-Jan best aardig tegenspel gaf, domineerde Giovanni de partij en wist wederom verdiend te winnen. Het zou een behoorlijke prestatie zijn als hij in dit veld de B-groep zou winnen, maar er zijn nog een paar weken te gaan. Vorig jaar stond Jan B. ook lange tijd bovenaan, maar wist favoriet Henk in de laatste ronde Jan nog te achterhalen…

Over Jan gesproken, op dit moment lijkt hij de voornaamste concurrent van Giovanni te worden. Hij verraste deze ronde Hans van der Burg. Ik meende te zien dat ook hier sprake was van een comeback. Ik vond Hans wat beter staan na de opening. De rest van de partij heb ik helaas weinig van meegekregen, maar het resultaat was dat Jan won en nu de 2e plaats inneemt achter Giovanni.

De derde partij was de partij met de grootste comeback. Egbert speelde in de B-groep tegen Hidde van ’t Verlaat. Ze speelden beide alsof het een snelschaakpartij was. Toen de rest van de borden nog volop in de opening zaten, waren zij al in het eindspel beland. En in dat eindspel had Egbert een toren en Hidde een dame. Duidelijke zaak zou je denken, maar Egbert geeft niet snel op en dat betaalde zich hier uit. Hidde liet zich foppen in het eindspel en nadat dame en toren werden geruild besliste een vrijpion van Egbert de partij.

Spanning stijgt in Groep A en Giovanni op titelkoers in Groep B

Het was een spannende ronde op dinsdag 8 mei – met de nodige verrassende uitslagen. In Groep A waren spectaculaire partijen en verrassende uitslagen te zien. In de B-Groep waren ook mooie partijen, wist Giovanni de topper tegen Hans te winnen, en viel bij de andere partijen de uitslag uiteindelijk toch in het voordeel van de favoriet uit.

Groep A

Voor Dylan was deze ronde even een tussendoortje – tussen 2 NK’s in. Zowel Jan (na 3 partijen) als Dylan (na 1 partij) stonden nog steeds op ‘de nul’, dus beide wilden graag een punt scoren. Het verliep eigenlijk vrij soepel voor Dylan. Hij had een sterke koningsaanval en Jan moest hiervoor materiaal (een kwaliteit) inleveren om erger te voorkomen. Dylan wikkelde hierna professioneel af naar een eindspel dat eenvoudig te winnen was.

Menno speelde tegen Martin – deze partij ging lang gelijk op. Beide stonden naar eigen zeggen wel prima, totdat Martin een fout maakte die direct de partij kostte. Voor Martin wel balen, want hij doet het erg goed tijdens de playoffs, en zijn verliespunten (zowel tegen mij als nu tegen Menno) zijn geleden door in een zeker niet minder staande stelling een ‘domme fout’ te maken. Menno vond het prima, incasseerde het punt en heeft nu de minste verliespunten en aast dus op de titel.

Zelf speelde ik tegen Egbert. Egbert speelde de Hollandse opening… dit had ik hem nog nooit eerder zien spelen, en naderhand gaf Egbert aan dat hij dit ook nog nooit had gespeeld, maar een keer iets anders wilde spelen. Uiteindelijk ontstond er een scherpe stelling met tegengestelde rokades. Beide gingen voor de koningsaanval. Ik offerde een stuk, en mijn compensatie was een  pion op de 7e rij en een dame die gevaarlijk in Egbert’s stelling penetreerde. Toch was het een dubieus offer, en na een paar sterke zetten van Egbert stond hij beter. Zijn koning was echter nog steeds niet volledig, de coördinatie van zijn stukken hield nog wat te wensen over en in onderstaande stelling besloot Egbert tot remise over te gaan met 26..Tb2+ en eeuwig schaak is niet meer te vermijden.

Léon liep in zijn partij tegen Henk averij op. Henk speelde zijn gebruikelijke Chigorin-opening, maar dit keer zat er niet een heel scherp randje aan. Het spel verliep redelijk evenwichtig, totdat Léon met een pionmanoeuvre Henk heel even in de problemen leek te brengen. Henk had het echter gezien, reageerde binnen 2 seconden door een paard te offeren, want hij had gezien dat dit geen echt offer was, maar dat hij 2 pionnen en een toren voor 2 paarden zou krijgen. Henk stond iets beter, maar het leek nog wel te houden voor Leon. Later maakte hij echter nog een fout, waarnaar er afgewikkeld werd naar een dame-einspel met 3 tegen 2 pionnen. Verre van eenvoudig om hier Leon mee te verslaan, maar Henk speelde dit erg goed en bekroonde zo een mooie partij met een overwinning.

Voor de spanning om de titel zijn deze verrassende uitslagen uiteraard mooi, want eigenlijk zijn er nog 6 kanshebbers voor de titel: alleen Jan Gerkes en Egbert Berghout zullen zich er bij hebben neergelegd dat zij geen kampioen zullen worden dit jaar, maar verder is alles nog mogelijk. Volgende week 6 partijen (Dylan speelt ook 2 inhaalpartijen, tegen Léon en ondergetekende, op maandag en donderdag), dan zullen we zien wie er afhaakt en mee blijft doen in de strijd om de titel.

Groep B

De partijen uit de 2e groep heb ik iets minder van gevolgd, maar ik begreep wel dat ze spannend waren. Gert-Jan de Jong gaf goed partij tegen Jan Breugem. Lange tijd ging het gelijk op, maar uiteindelijk won Jan toch. Ditzelfde geldt eigenlijk voor Jan Spoelstra tegen Arjen Hofman. Ook Jan speelde een prima partij, maar ergens won Arjen een pion en deze pion voorsprong behield hij tot het verre eindspel. Sommige pionneneindspelen zijn te houden met een pion minder, maar dit was er duidelijk niet een van. Arjen maakte het eindspel eenvoudig af.

De topper deze ronde ging tussen Giovanni en Hans van der Burg. Giovanni had al 3 keer gewonnen (o.a. van Rinus) en nu wist hij wederom aan het langste eind te trekken. Hans leek even Giovanni’s dame in te sluiten, maar met een mooie Lxh7 wist Giovanni zijn dame ‘luft’ te geven, en ook nog eens materiaal te winnen. Knap gespeeld, en voorlopig blijft Giovanni de erg verrassende lijstaanvoerder van Groep B.

Strijd in de schaduw van 3T-V3

Alle aandacht ging afgelopen dinsdag uit naar de trotse koplopers van de viertallencompetitie, maar helaas konden Jan, Jan, Hans en Sjoerd het (net) niet bolwerken tegen Nieuwerkerk. Er werd echter nog meer geschaakt, en wel op 6 borden in de interne competitie.

Cok en Egbert wilden blijkbaar geen seconde missen van de strijd tussen ons viertal en Nieuwerkerk, want zij gingen al na een zet of 14 voor zetherhaling. Egbert probeerde achteraf nog een beetje te doen alsof hij later nog wel zou willen afwijken, maar na 70 jaar schaakervaring trapt natuurlijk niemand er meer in dat hij de 3x dezelfde stelling regel nog niet onder de knie heeft.

Zelf mocht ik tegen Henk en hier was wel veel strijd te zijn. Henk speelde het geweigerd Russisch (sommigen noemen het ook wel Koningsgambiet) en ik kon me daar nog wel iets van herinneren van de vele potjes die ik hierin tegen Davin heb gespeeld. Ik kwam wel lekker uit de opening, maar toch ging ik daarna ergens de fout in, verloor een pion en was mijn voordeel kwijt. In het resterende eindspel was ik iets scherper dan Henk, waardoor ik toch de buit binnen kon slepen. Het kostte echter wel veel tijd en aandacht, waardoor ik van de resterende partijen niet bijzonder veel heb meegekregen (en, toegegeven, uiteraard wilde ik ook niets missen van de strijd van ons viertal).

Jesse had inmiddels al lang geleden gehakt gemaakt van Giovanni. Gert-Jan was in complete staat van verwarring. Hij dacht eerst tegen Siddarth te spelen, toen werd het Trump, maar uiteindelijk bleek hij het grootste deel van de avond barman Smaal tegenover zich te hebben. Dat werd hem uiteindelijk iets teveel, waardoor Trump weer een puntje kon bijschrijven.

Dan nog twee partijen die relevant zijn voor de strijd om de plaats bij de eerste 8. Hier wist Martin goede zaken te doen door Arjen te verslaan. Het was een leuke partij met wisselende kansen. Arjen leek een aantal keer een veelbelovende stelling te hebben, maar Martin wist goed te pareren en uiteindelijk aan het langste eind te trekken. Ook Rinus deed goede zaken – hij had de hele avond nodig, maar toen ik na mijn partij een kijkje kwam nemen had hij al beslissend materieel voordeel: dit wist hij later te verzilveren tot een vol punt.

Ronde 14: topper tussen Menno en Dylan eindigt in remise

In de 14e ronde van de interne competitie stonden 8 partijen op het programma. De meest in het oog springende daarvan was de topper tussen Menno (die alles nog gewonnen had) en Dylan, die in rap tempo te sterk wordt voor menig 3-Torens speler. Het werd een spannende strijd, waarbij Dylan het overwicht had, maar Menno hield alles lange tijd nog wel enigszins onder controle. Een groot nadeel van Dylan was dat hij veel meer tijd had verbruikt dan Menno. Wellicht mede onder invloed van de tijd gingen ze toen beide over tot zetherhaling en dus puntendeling. Beide zullen hier waarschijnlijk ook niet geheel ontevreden mee zijn: Dylan houdt zich weer staande tegen een sterke tegenstander en Menno behoudt zijn ongeslagen status en de koppositie.

Daarachter boekte ik een overwinning op Hans van der Burg. Hans was onnauwkeurig in de opening, waardoor hij eigenlijk al na zet 4 met een zwakke geïsoleerde pion kwam te staan. Nu is er in de schaakwereld vaak veel discussie of geïsoleerde pionnen sterk of zwak zijn, maar deze was toch wel echt zwak, en hoewel het nog een zet of 20 duurde, uiteindelijk had ik ‘m te pakken. En daarna had ik eigenlijk ook direct een gewonnen stelling, en zeker toen Hans even later een paardvork toeliet waardoor ik nog een kwaliteit won. Hij gaf toen ook meteen op, waardoor ik een plekje steeg naar plek 3 ten koste van Léon, die niet in actie kwam.

Ook in Egbert tegen Henk was er een onzorgvuldigheid in de opening, ditmaal van Egbert. Hierdoor liep Egbert eigenlijk de hele partij achter de feiten aan. Het kostte hem een pion, en dit verlies kwam hij ook niet meer te boven. Henk wil nog wel eens wat voordeel weg geven, maar vanavond had hij daar geen trek in en maakte het keurig af.

Deze partijen zijn nu extra belangrijk in deze fase, want hier begint het gevecht om de playoffplekken. De nrs. 1 t/m 4 (Menno, Dylan, ik en Léon) lijken de playoffs wel te gaan halen, en ook Henk deed deze ronde erg goede zaken – maar daarachter is het zeer spannend en zijn zeker nog 7 spelers (Jan Gerkes, Cok, Egbert, Hans v/d B., Arjen, Martin en Rinus) die strijden om 3 play-off plaatsen. Er zijn hierna nog 6 rondes te gaan, dus er kan nog vele gebeuren.

Rinus en Arjen deelden in ieder geval geen beslissende tik uit naar elkaar in deze ronde. Ze hielden elkaar in balans. Ik heb een paar keer gekeken, maar kon op geen enkel moment echt iets van voordeel ontdekken voor een van beide partijen (of het moet het voordeel op de klok van Arjen zijn geweest), dus een remise leek me een logisch resultaat – en dat werd het dus ook.

Daarachter deed Cok goede zaken door van Giovanni te winnen – misschien een logisch resultaat, maar daar leek het lange tijd niet op! Giovannig kwam beter uit de opening, had binnen no-time een pion op de 7e rij (hoe? kon ik niet ontdekken) – en dit leverde hem ook een kwaliteit voorsprong op, en een gevaarlijk initiatief. Cok was min of meer gedwongen om zijn stukken op slechte posities te plaatsen (wat doet een wit paard in het middenspel op h1?) en Giovanni leek te gaan winnen. Aan het einde ging het echter toch nog mis. Cok was scherper bij wat tactische schermutselingen en wist zo ternauwernood de volle buit binnen te slepen. Giovanni heeft dit seizoen al vrij veel partijen gespeeld waarin hij goed speelt, maar het uiteindelijk net niet zijn kant op valt – nog iets scherper worden (a tactic a day keeps the losses at bay!), en de punten zullen wel binnen stromen.

Wie ook dichtbij een sensatie was, was Siddarth. Hij speelde een hele goede partij tegen Martin, die ongeveer een driedubbele ELO-rating heeft. Het ging lang gelijk op, en eigenlijk vond ik Siddarth net na de opening een stuk beter staan. Martin’s zwarte velden rond zijn koning waren zwak, Siddarth had een sterke loper en ik zag wel wat potentieel voor Dh6 – en/of een pionnenstorm op Martin’s koningsvleugel. Siddarth had echter andere plannen, en op zich speelde hij ook dat niet zo slecht, een aardige paardmanoeuvre zat er bij, maar uiteindelijk maakte hij toch een beslissende fout door zijn a-pion 2 plekken op te schuiven. Dit bleek na wat afruilen 2 pionnen te kosten – en dan weet Martin daar natuurlijk wel raad mee. Hij won, maar mooi om te zien dat Siddarth zo goed partij gaf!

De partij tussen Sjoerd en Jan was een hele wilde, waarin alle openingsprincipes over boord werden gegooid. Het zag er ongeveer zo uit: bij Jan leek er een bom ontploft over zijn hele pionnenlinie en de stukken stonden nog wel redelijk veel op oorspronkelijke positie, bij Sjoerd leek er een bom ontploft op zijn gehele damevleugel en de stukken op de koningsvleugel stonden nog op ongeveer de eigen positie. Oftewel: It’s complicated. Jan liet zien dat een dergelijke opbouw hem niet erg vreemd was, en hij kon hier beter mee over weg dan Sjoerd – en hij sleepte dan ook het volle punt binnen.

Jan Spoelstra won ergens een stuk van Gert-Jan, die daarna nog flink verzet bleef bieden. Jan verzekerde me na afloop dat het zeker nog niet zo makkelijk was om het naar winst om te zetten, omdat Gert-Jan na het stukverlies toch taai bleef spelen en verdedigen. Hoe het verder precies verliep heb ik niet meegekregen, in ieder geval wist Jan uiteindelijk wel te winnen.

En dan last but not least, Hans Kunnen versus Donald Trump. Hans speelde eigenlijk een hele goede partij, keurige opening, goed zijn stukken gepositioneerd en in het middenspel won hij een kwaliteit, later nog een pion en het was – eerlijk is eerlijk – een compleet gewonnen eindspel. Maar Donald heeft dit seizoen al meerdere malen laten zien een excellent eindspelspecialist te zijn en over zeer veel veerkracht te beschikken – vraag maar aan Arjen, Martin of Jan Spoelstra, die allen een gewonnen eindspel tegen Donald niet naar winst wisten om te zetten. Bij Hans Kunnen werd een paardvork hem fataal, waarna direct tot remise werd overeengekomen (ook wel terecht in die positie, Hans had nog wel een paar pionnen compensatie voor het paard).

Volgende week een thuiswedstrijd van de trotse koplopers van het 3-Torens V3 – en de 15e ronde van de interne competitie.

Gerkes is (voorlopig) de beste Jan

In de 5e ronde van de interne competitie stonden er 5 partijen op het programma. De reden hiervan was dat 3-Torens 1 een thuiswedstrijd speelde en er een trainingsavond plaatsvond. Desalniettemin was er aardig wat spektakel te zien op de borden.

Jesse wist te winnen van Siddarth. In het middenspel won Jesse 2 pionnen, en deze voorsprong hield hij vast tot het eindspel. Hij wist uiteindelijk een pion te promoveren en toen was het snel gebeurd. Hans en Giovanni speelden een leuke partij, waar er voor beide kansen leken. Toen er tactische mogelijkheden in de stelling kwamen, was Giovanni beter op zijn hoede dan Hans: via een listig aftrekschaakje wist hij een dame buit te maken, waarna Hans begrijpelijkerwijs direct opgaf. Jan Gerkes wist Jan Breugem te verschalken in een spannende strijd. Een mooie partij, zonder grote fouten, maar uiteindelijk bleek Gerkes het toch net wat beter te spelen.

Een andere mooie, scherpe pot was die tussen de subtoppers Cok van Grevenbroek en Hans van den Burg. Beide zullen waarschijnlijk meedoen om een plaats bij de eerste 8, en ook in deze partij lieten ze zien weinig voor elkaar onder te doen. Het was erg scherp, waarbij Hans een kwaliteit wist te winnen, maar Cok had zeker compensatie. Hans’ koning stond nogal beroerd, hij kon niet rokeren, en hier besloten ze remise overeen te komen. Enerzijds valt er wat voor te zeggen, ik vond het ook niet duidelijk wie er beter stond, anderzijds jammer want er zat nog genoeg muziek in de stelling om verder te schaken.

Dan was er nog 1 Jan (S.) over en die speelde tegen Joeke. Hij had het erg moeilijk, stond een paard (tegen een pion) achter en leek te gaan verliezen. Hij had zich al bij een nederlaag neergelegd, maar toen wilde Joeke het te snel doen en zette Jan niet mat, maar… pat!

Deze week speelt vrijdag het 3e viertal nog een uitwedstrijd en dan volgende week weer interne competitie – en een thuiswedstrijd van het 2e viertal.

Henk nieuwe koploper na overwinning op Rinus

In de tweede ronde van de interne competitie werd er strijd geleverd op 7 borden. Er zaten zeker een aantal mooie partijen tussen. De koplopers Jan Breugem en Leon Huijsdens hadden zich afgemeld: vrijwel zeker zou iemand de koppositie dus gaan overnemen na deze ronde.

Egbert begon zijn partij sterk tegen Giovanni. Giovanni overzag dat zijn pion op c2 in stond, en hierna liep hij achter de feiten aan. Toen hij verderop in het middenspel nog een keer (onnodig?) een pion verloor, was het daarna niet moeilijk meer voor Egbert om het punt binnen te slepen. Cok boekte een knappe overwinning op Martin, en Erik ging als een mes door de boter tegen Hans. Niet dat Hans echt grote blunders maakte, maar Erik speelde sterk, had een gevaarlijk initiatief en maakte duidelijk dat hij de overwinning zou opstrijken. Zelf had ik een “bye”, hetgeen betekent dat ik tegen de rest van de vereniging mocht schaken. Na een redelijk gelijk opgaande opening dacht Henk dat hij mijn loper kon oppikken, maar ik had nog een tussenschaakje, won de kwaliteit en de partij.

Een topper in deze ronde was de partij tussen Rinus en Henk. Rinus, die op onze vereniging toch te boek stond als iemand die zijn openingskennis altijd prima op orde heeft, werd niet verrast door Henk op zet 2(!), die de Chigorin op het bord toverde. Deze schok kwam Rinus niet meer te boven, en Henk kwam lekker uit de opening en wist de partij na een lange avond ook naar zich toe te trekken. Prima overwinning en de koppositie is nu voor Henk!

Jan Spoelstra en Siddarth speelden ook een zeer spannende partij, waarbij Siddarth tot diep in het eindspel remisekansen had. Siddarth had weliswaar een slechtere pionnenstructuur, maar het was niet eenvoudig voor Jan om de overwinning te pakken. Op een gegeven moment was dit de stelling:

En Siddarth (zwart) was aan zet. Siddarth speelde hier ..Kf6, waarna Jan de pion op d5 oppikte en uiteindelijk een vrijpion wist te maken en de partij wist te winnen. De enige zet in deze stelling is ..Kd6! Siddarth was bang dat zijn koning dan te ver van wit’s verbonden pionnen af zou staan, alleen het punt is… wit heeft geen enkele kans op een pionnendoorbraak die goed werkt! Probeer in deze stelling er zelf maar eens doorheen te komen, het zal niet lukken! Jammer, maar verder goed gespeeld van Siddarth en het eerste punt zal vast niet lang op zich wachten.

Tenslotte maakten Jan Gerkes en Dylan Achuthan er (naast mij) een erg mooie, spannende partij van. Dylan had het centrum te pakken, maar ook een aantal zwakke plekken in zijn positie (bijv. de achtergebleven pion op de c-lijn. Jan positioneerde zijn stukken goed, en ondanks dat hij een centrumpion verloor kreeg hij langzaam maar zeker het betere van het spel. Uiteindelijk werd een remise-aanbod van Dylan aanvaard door Jan. Beide waren al in de tijdnoodfase, er stond nog veel op het bord, en de stelling was ook wel ongeveer gelijk. 1 zet daarvoor echter had Jan waarschijnlijk de kans op de winst gemist, door zijn toren op de 2e rij te plaatsen. Pion g2 was dan niet meer goed te dekken geweest. Dylan ontsnapt dus met een remise tegen Jan. Beide nestelen zich comfortabel in de subtop na de 2e speelronde.

Jan Breugem verrast Arjen in 1e ronde interne competitie

In de eerste ronde van de interne competitie was het een gezellige drukte. Slechts 1 afmelding (van Cok) betekende dat we met 21 schakers aantraden – op 11 borden. Doordat we oneven waren maakte Donald (lees: alle 3-Torens spelers die als ze tijd hebben een zet mogen doen) zijn debuut in de interne competitie. Donald maakte het Martin van Vaalen knap lastig. De opening ging gelijk op, maar in het middenspel wist Martin 2 pionnen te winnen. Toen leek hij aan het langste eind te gaan trekken, maar Martin vergaloppeerde zich in het eindspel, waardoor hij uiteindelijk moest berusten in remise.

Dit was gelijk ook de enige remise. Op de meeste borden wist de favoriet te winnen, al moesten sommigen daarvoor erg diep gaan. Dylan was als eerste klaar. Hij liet direct zien dat hij dit jaar voor iedereen serieus genomen moet worden, want hij maakte gehakt van Sjoerd. Uiteraard maakte Sjoerd een paar foutjes, maar hoe Dylan dit genadeloos afstrafte (mat binnen 12 zetten) was erg indrukwekkend. Hij dient zich alvast aan als serieuze kandidaat voor de playoffs!

Léon won van Erik, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Léon wist ergens een pion te winnen, maar Erik hield hier een serieus initiatief aan over. Het duurde een lange tijd voor Léon dit wist te neutraliseren, maar uiteindelijk hield hij een vrijpion over en die wist hij naar de overkant te brengen.

Zelf speelde ik tegen Hans van der Burg. Na een relatief evenwichtige opening sloef na Hans’ 16e zet de vlam in de pijp en ging ik op koninginnejacht!

Drenthen – van der Burg na 16…exd4.

Hier speelde ik 17. Pd5! Uiteraard kan zwart het paard niet slaan, omdat wit dan de zwarte dame neemt op c7. Uiteraard kan de dame ook niet naar c8, vanwege 18.Pe7+ met dameverlies. De enige zet was dus 17…Dd6, waarna ik vervolgde met 18. Le7 De6 (enige zet) 19. Pg5 De5 (enige zet) 20. f4 d3 (enige zet) 21.Dxd3. Dameverlies kan nu toch worden voorkomen voor Hans, maar na 21….Dd4+ 22.Dxd4 Lxd4 23. Txd4 sta ik wel een stuk voor en gaf Hans een paar zetten later op.

Jesse begon de opening goed tegen Menno en leek het initiatief te pakken te hebben. Hij bleef echter heel snel spelen – en niet altijd even zorgvuldig. Menno moet je niet teveel cadeautjes geven en hij strafte de onzorgvuldigheden dan ook genadeloos af. Toen Jesse zich in een penning liet foppen was het snel gebeurd en won Menno de partij.

Henk Springer en Hans Kunnen speelden een rustige opening. In het middenspel rekende Henk echter iets beter dan Hans en wist hij een stuk buit te maken. Hans zag toen het heilloze van de missie in en gaf even later op. Rinus was een maatje te groot voor Joeke. Hij bouwde een gevaarlijke aanval op tegen Joeke en wist dit met een mataanval af te ronden. Gert-Jan de Jong gaf Egbert Berghout lange tijd goed partij, maar moest op het einde toch het onderspit delven. Gert-Jan speelt toch wel sterker dan vorig jaar lijkt het, het wachten is op de eerste punten!

Giovanni en Siddarth speelden ook een spannende pot. Het ging lang gelijk op, totdat Giovanni via een paardpenning een kwaliteit wist te winnen. Even later won hij blijkbaar meer materiaal, want niet lang daarna gaf Siddarth op. De eerste Battle of the Jans dit jaar ging tussen Gerkes en Spoelstra. Jan S. kwam niet lekker te staan uit de opening en zat na de partij hardop na te denken of hij het Frans op de club misschien niet tabee moest gaan zeggen. Jan G. had een prettige plus, maar moest toch nog behoorlijk aan de bak om uiteindelijk het punt binnen te halen na taai verdedigingswerk van Jan S. Uiteindelijk lukte dit wel en wist Jan G. zijn debuut in de interne competitie dus met een overwinning luister bij te zetten.

Veel partijen dus waarbij de favoriet ook wist te winnen. Maar op het einde van de avond kwam dan toch nog een verrassing! Jan Breugem wist de voorzitter te verschalken in een loper-eindspel met twee pionnen meer. Hij bleef het hoofd koel houden in de eindspelfase en boekte een knappe overwinning. Zijn goede prestaties in de competitie vorig jaar worden dus direct weer vervolgd.

Al met al een mooie 1e ronde met veel leuke partijen. Volgende week de massakamp tegen De IJssel en de week erop spelen we de 2e ronde in de interne competitie!

PvdW: Rinus – Marijn

Deze partij is 1,5 week geleden al gespeeld, maar ik wil de partij jullie toch niet onthouden. Marijn speelde mee in de interne competitie, met het oog op de uitreiking voor Talent van het Jaar. Hij mocht het opnemen tegen Rinus. Uiteindelijk trok Marijn aan het langste eind, maar hij kreeg het zeker niet cadeau en moest tot in de tijdnoodfase doorspelen om uiteindelijk de overwinning binnen te slepen.

Henk Springer winnaar B-groep

Na een spannende avond is Henk Springer de winnaar geworden van de B-groep. Jan Breugem vond na een verwoede strijd zijn Waterloo tegen Erik Smits. Jan heeft lang bovenaan gestaan, maar uiteindelijk kwam hij dus net iets tekort.

In de A-groep was er 1 partij. Léon speelde tegen Martin. Martin kwam wat beter uit de opening, en bezorgde Léon de nodige kopzorgen. Na wat verwikkelingen  gingen er een flink aantal stukken van het bord, en toen er alleen nog grof geschut over was (D+2T) en een flink aantal pionnen, kwamen de heren remise overeen. Goed resultaat weer van Martin, die dit jaar duidelijk in vorm was tegen vooral spelers die sterker zijn dan hijzelf, zowel intern als extern. Misschien moet Martin volgend jaar maar op bord 1 in het eerste, zodat hij altijd sterke tegenstanders krijgt J

In de B-groep was Egbert al na een zet of 10 klaar met Cok. Cok verloor een stuk, en besefte direct dat Egbert daar vermoedelijk wel raad mee zou weten in het vervolg en gaf dus op. Jesse boekte ook weer een mooie overwinning tegen Jan S. Nadat hij eerst een pion won, won hij later ook nog een loper – toen was het snel voorbij. Ook Jan kwam erachter dat Jesse “zeker niet de minste speler is” – dat blijkt ook wel getuige zijn knappe 3e  plaats in de B-groep!

Dan de strijd om de 1e plaats. Henk speelde weer een goede partij, zoals hij dit jaar het hele jaar intern al sterk bezig is – de enige nederlaag was zijn partij in de 1e ronde tegen Jan Breugem. Ditmaal was Hans van der Burg het slachtoffer. En toen waren alle ogen gericht op Erik en Jan. Breugem won in de opening een pion – en dit leek lange tijd genoeg voor op zijn minst remise – en dat zou weer net voldoende zijn voor de overwinning in de B-groep. Toen ik dat kwam melden (zonder naar de stelling te hebben gekeken) was het echter net verkeerd gegaan voor Jan, hetgeen me duidelijk werd door de repliek van de niet geheel neutrale toeschouwer Henk dat het daar nu net te laat voor was. Jan’s koning was inderdaad in groot gevaar, de witte velden waren erg zwak. Het lukte Erik af te wikkelen naar een eindspel met 2 en later 3 pionnen meer. Dit bleek zelfs voor Jan teveel. Jan heeft erg sterk gespeeld in de B-groep, maar uiteindelijk bleek het dan toch net niet genoeg voor de overwinning.

Volgende week de laatste speelavond van dit jaar. We spelen dan doorgeefschaak in tweetallen, komt allen!

PvdW: Dylan – Egbert

Meest recente berichten

Agenda Hot Spots

Tweets met #3Torens

Archief