Dinsdag 6 maart kwam Spijkenisse V4 bij ons op de wijnstok op bezoek. Op het programma de kraker tussen de twee hekkensluiters. Het vorige duel was geëindigd in een gelijkspel, overigens net zoals bijna alle andere wedstrijden van 3T V2: alleen Dordrecht ging met alle wedstrijdpunten naar huis, verder waren tot nu toe alle wedstrijdpunten netjes met de tegenstander gedeeld.
Dat deze avond zou leiden tot de eerste overwinning van het seizoen, lag halverwege de avond zeker niet in de lijn der verwachting. Patrick had welliswaar netjes een pen, papier en de teamopstelling bij zich, zijn snappertjes had hij thuis op de plank laten liggen. Zijn tegenstander Simon wist daar wel raad mee en strafte dit hard af: behendig duwde hij de witte loper naar een ongunstige diagonaal van het bord, waardoor voordat de opening goed en wel over wel pionverlies en een hopeloze stelling voor zwart het gevolg was. Teleurgesteld besloot ik niet op het einde van de avond te wachten en mijn bed op te zoeken, maar niet voor de tussenstand opgemaakt te hebben:
Cok stond een stuk achter, Arjen’s positie leek veelbelovend, maar ook ingewikkeld en had een tijdsachterstand en Hans speelde een solide partij. Wederom een gelijkspel bleek het hoogst haalbare.
Maar wat bleek; Na 96 zetten had Cok er een remise uit weten te slepen! Cok had een paard geofferd en dacht dit terug te winnen et pionwinst. Dit ging helaas niet door, maar wel had hij een klein initiatief overgehouden waardoor zijn vrolijke tegenstander met zijn koning van de ene naar de andere kant van het schaakbord moest lopen. Deze koning werd enigzins duizelig van Cok’s torens en uiteindelijk wist hij het paard terug te winnen. Toch nog remise!